Sosyolojik açıdan bakıldığında evet coğrafya kaderdir. Bulunduğumuz coğrafyada ise şüphesiz en büyük tehlike doğa olaylarının afete dönüşmesi ve nihayetinde depremlerdir. Tam da burada 3 kavramdan bahsetmek gerekir. Tehlike, risk ve zaman…
Tehlike ve risk kavramlarını doğru anlamalı, zamanın da önemini kavramalı, sonuç olarak bu üç kavramı doğru yönetmeliyiz. Tehlike depremin kendisi ise risk buradan zarar görme potansiyelimizdir aslında. Depremlerin oluşmasını engelleyemeyiz. Tehlikeyi ortadan kaldıramıyor isek, riski azaltma tarafında olmamız gerekiyor. Tehlikenin hangi zamanda oluşacağını da net olarak bilemiyor isek, zamanı en kısa süre olarak anlamamız gerekiyor. Şöyle ki uzun zamanlar alacak kusursuz çalışmalar üretirken meydana gelebilecek olan büyük bir deprem, tüm çalışmaları anlamsız kılabilecektir. Bu sebep ile “İnsan Odaklı Afete Dirençli Kentler” oluşturmak istiyor isek, kısa-orta-uzun vadeli planlarımızı ivedilikle ortak akılla ve bütüncül bir planlama ile yapmak zorundayız!
Yerel yönetimler, kamu kurum-kuruluşları, akademik odalar ve üniversiteler Afet Risk Azaltma Çalışmaları yapmakta, ciddi emek vermekteler. Ancak odaklanmamız gereken en önemli noktayı kaçırıyoruz maalesef. Bu çalışmalar birbirinden bağımsız olmamalı, birlikte yürütülerek zaman kısaltılmalı, derhal eyleme geçilmeli ve kamuoyu da sisteme dahil edilmeli.
Yaşadığımız büyük depremler sonrasında çok üzüldük, birlik olduk yaralarımızı hep birlikle sardık. Maalesef bir süre sonra hassasiyetlerimiz kayboldu çünkü unuttuk, yapılması gerekenleri hep zamana bıraktık. Peki ya zaman da bize bırakıyorsa…
