Toplum olarak hemen hemen her alanda olduğu gibi birçok kavramın içini boşaltıp kullanmaya bayılıyoruz. Aslında içini boşaltmamızın arka planda bir sebebi elbette var. Boşaltmadığımız taktirde bu kelimeler istediğimiz amaca hizmet etmiyor; haliyle sağını solunu çekiştirip, içini boşaltıp yeni anlamlar yükleyip birtakım kelimeleri sıkça kullanmak bizi yüceltirken aynı zamanda karşı tarafı da aşağı çeker hale geliyor. ETİK kelimesi de bunlardan biridir ve bizim sektörümüzde hemen hemen her fırsatta kullanılması zorunluymuş gibi günde 3-5 kere ağızdan çıkar. Çoğunlukla da sistemi tam olarak anlamamış ve hatta sistemi kendisine göre dizayn etmeye çalışan danışmanlarca kullanıldığına şahit oluruz. Biraz daha ileri götüreyim; “etik değil” kavramını kullanan birçok danışmanın işine geldiğinde kendisine yapılmamasını istediği şeyi başkalarına yapmaya çalıştığını görürüz. Yani kendisi yaparken doğru olan şey, başkası yaptığında her ne hikmetse “etik” olmaz.
Amma velakin sıkıntı şudur ki “ETİK” felsefenin dallarından biridir ve bir eylem değildir. Haliyle yapılan bir şeyin etik olması veya olmaması gibi bir durum söz konusu olmamakla beraber aslında bu noktada kelimenin içi boşaltılarak asıl söylenmek istenen kelime yumuşatılarak dile getirilmiş olur; zira yapılan eylem, davranış ve tutumlar “AHLAK” kelimesi ile ifade edilir. Yani bir danışman diğerinin yaptığı bir şeye atıfta bulunurken “etik değil” diyorsa doğru tanımlama o kişiyi “ahlaksızlık” ile suçladığıdır. Tabi burada bir danışmanın diğerinin yüzüne veya arkasından “ahlaksız” demesi problem çıkaracağından kelimeyi değiştirip, içini boşaltıp ve bunu yaparken de yumuşatarak tepkiyi azaltabilecek hale getirmesi gerekir. İşte tam da bu noktada “etik değil” söylemi devreye girer ve bu o kadar joker bir söylemdir ki her yerde kullanılması caiz gibi algılanır.
Oysa benim sektörde gördüğüm böyle gereksiz söylemleri bir yana bırakmak gerektiğidir. Yaptığımız işin kuralları o kadar basittir ki ya bu kuralları uygularsınız ya da canınız yandığında birilerini “etik” davranmamakla suçlarsınız. Nedir kurallar? Mal sahibi harici aracılarla muhatap olmayacaksın, yetkisiz çalışmayacaksın, yer gösterme formunu imzalatacaksın, teklifini yazılı alacaksın, satış akdini mutlaka ama mutlaka kullanacaksın. Sen bunları yapmazsan birilerinin senin işine burnunu veya tekerine çomak sokmasını doğal karşılayacaksın. Yani sen işini düzgün yapmadığın için birileri senin açığını kullanıp seni çırak çıkarıyorsa kızacağın kişi o "etik” olmamakla suçladığın kişi değil bilakis aynadaki yansıman olmak zorundadır. Gerisi çırak çıkmış danışmanın feryat figanından öte bir şey değildir. İşini düzgün yapsaydın, ilişkilerini düzgün kursaydın, yaptığın işin hakkını verseydin, para kazanmak için almaman gereken riskleri almasaydın kimsenin tekerine çomak sokabilme ihtimali olmazdı. Ha tüm bunları yaptığında da seni çırak çıkarmak isteyenler olacaktır ve olmalıdır da zira oynadığımız oyun basit bir oyun değildir. Bu denli zor ve karmaşık bir oyunda kuralları bir kenara koyup kendi kurallarımızla oynamaktaki ısrarın günün birinde çırak çıkmakla sonuçlanacağı aşikardır.
Haliyle gayrimenkul sektöründe neyin ETİK olduğu ve de neyin ETİK olmadığı konusu işi boş bir tartışmadan öte bir şey değildir. İşini düzgün yapanların kullanma ihtiyacı hissetmediği veya hissetmeyeceği bu kavramın, işini düzgün yapmayanlarca sıklıkla kullanılıyor oluşu da bu sebeple tesadüf değildir.
Sonuç olarak dile getirilmesi gereken bir felsefe dalı olan “ETİK” değil; bir eylem olan “AHLAK”tır. Bu noktada da milletin ahlakı ile kafayı bozmak yerine kendi ahlakımıza odaklanıp işimizi düzgün yapmaya çalışmak ve kendimizi geliştirmek yegane çözümdür. Yoksa oturup da kendi bölgelerimizde çalışan binlerce gayrimenkul danışmanının ahlakı ile kafayı bozmak yerine kendi ahlakımıza ve iş yapış şekillerimize odaklanmamız hayli hayli yeterlidir.