Isı yalıtımı ile ilgili olarak tasarım ve projelendirme ile ilgili esasların belirlendiği TS 825 "Binalarda Isı Yalıtımı Kuralları" standardı nihayet güncellendi. Başlangıç aşamasında tavsiye niteliğinde yayımlanan standart daha sonra "Binalarda Isı Yalıtımı Yönetmeliği"nin 08 Mayıs 2000 tarih 24043 sayılı resmi gazetede yer alması ile TS 825 standardı 14 Haziran 2000 tarihinden itibaren uygulaması zorunlu standart olarak yürürlüğe girmiştir. 14 Haziran 2000 tarihinden sonra yapılan binalar; bu standardın ve yönetmeliğin koşullarına uymak zorundadır. Ara revizyonlarla beraber son olarak 21 Ekim 2024 tarihinde TSE tarafından yayınlanan ve 20 Şubat 2025 tarihinde Çevre Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı tarafından yayınlanan tebliğ ile de 1Nisan 2025 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiş bulunuyor.
TS825 standardı Türkiye‘nin enerji verimliliği hedefleri doğrultusunda kritik bir role sahiptir. Son yapılan revizyon ile de binalarda enerji verimliliğinin arttırılmasını hedefleyerek ısı yalıtımın etkinliğini maksimum seviyeye çıkararak sürdürülebilir bir gelecek sağlanması amaçlanmıştır. Nedir bir önceki standarda göre değişiklikler ? TS825 standardı başlangıçta binaların sadece ısıtma ihtiyaçlarını optimize etmeye odaklanmıştı. Yeni uygulamada ise binaların hem ısıtma hem soğutma ihtiyaçlarını karşılamak üzere kapsamı genişletilmiştir. Bu yenilikle birlikte binaların kış aylarında ısınırken yaz aylarında da serin tutulması sağlanarak enerjinin daha verimli kullanılması sağlanmıştır. En belirgin değişiklik ise yalıtım kalınlıları konusunda yapılmıştır.
Şöyle ki ; makine mühendisleri tarafından hazırlanan ısı yalıtım projelerinde her yapı bileşeni için, kolon kiriş bir ısı geçirgenlik değeri vardır. Bu ısı geçirgenlik değerleri de illerin bulunduğu derece gün bölgelerine göre belirlenmiştir. Yani Bursa için bir duvar bileşeninin ısı geçirgenlik değeri ile Ankara için aynı değildir. Bölgelerin iklim koşullarına bağlıdır kısaca. Ts825-2008’de iller 4 derece gün bölgesine ayrılmış iken 2024 revizyonunda 6 derece gün bölgesine ayrılmış ve Bursa ile önceki standarda göre 2. Derece gün bölgesinde iken, yeni standartta 3. Derece gün bölgesine alınmıştır. Böylelikle yapı elemanların tavsiye edilen (yeni durumda zorunlu olan ) U değeri dediğimiz ısı geçirgenlik katsayıları da değişmiş, iyileştirilmiştir. Bursa için duvar bileşenlerinde 0,6 olan katsayı 0,4 e, döşemeler için 0,6 olan katsayı 0,35’e, tavan/çatılar için 0,4 olan katsayı da 0,30‘a pencereler için 2,1-olan katsayı 1,8’e düşürülerek ortalama %32 oranında iyileştirme sağlanmıştır. Bu yeni katsayılarla birlikte betonarme yapı bileşenlerinde Bursa için kullanılması gereken yalıtım kalınlıkları da kullanılan yalıtım malzemesinin ısı geçirgenlik değerine göre değişmekle birlikte minimum şu şekilde olması gerekmektedir.
-Dış duvar min. 8cm -Teras çatı min. 11 cm
-Örtülü /Eğik çatı min. 12cm -Döşemeler için min. 8cm
Ts825-2008 “Binalar ısı köprüsü olmayacak şeklide yalıtılır” diyerek ısı köprüsü kayıplarını ihmal ederdi. Yeni program ısı köprüsünden oluşan kayıpları da hesaba katarak detaylandırıldı. Bunun dışında yine önemli bir kriter yoğuşma miktarları ile ilgili. Yoğuşmaya neredeyse izin vermeyecek şekilde revize edilmiş standart. Biliyorsunuz yapı elemanları arasında meydana gelen yoğuşma özellikle yapıların taşıyıcı kısımlarındaki donatıların paslanarak işlev ve dayanımlarının zamanla azalması neticesinde yapı ömrü ve deprem dayanımının olumsuz yönde etkilenmesine neden olmaktadır. Ayrıca yoğuşma yapı elemanlarının çürümesine bütünlüklerinin bozulması ve ısı kayıplarının da artmasına neden olmaktadır.
Son cümle, yeni uygulama 1 Nisan 2025 tarihine kadar ruhsata bağlanmamış olan tüm yapıları kapsıyor.
